Pas toen ik 33 was kreeg ik, na een groot aantal innerlijk zeer turbulente jaren, te horen dat ik een vorm van Asperger had, maar eigenlijk besef ik heel m’n leven al dat ik heel anders in het leven sta dan de meeste andere mensen. Ik heb van mijn 4e tot mijn 18e niet voor niets speciaal onderwijs gevolgd. Een periode waar ik overigens ook veel mooie herinneringen aan heb. Hoewel ik (zeker in de huidige sterk verzakelijkte) samenleving dikwijls op onbegrip stuit, heeft het bezitten van een “Asperger persoonlijkheid” ook veel mooie kanten. Hier haal ik inmiddels veel kracht en levensvreugde uit. Omdat ik uit eigen ervaring weet, hoe moeilijk het voor mensen met een psychische kwetsbaarheid is, om gelukkig te zijn, heb ik besloten om aan mijn persoonlijke verhaal een blog te wijden. “Het vinden en vasthouden van de kracht” blijft een race van vallen en opstaan. Laten we elkaar daarin steunen en vooral van elkaar leren. ….en last but not least, laat je ook verrassen door de perikelen van de Gapscene, de stripboekenreeks die ik zelf teken en uitgeef en geniet van m’n reisreportages.
